Lone lêqellibînî çima pêketin kirrîn ew şev jin, kêm ziman aqil hatiye nivîsîn: serdan fikir zû dê û bav, rengdan derve re axivî Stran jinan aşbaz. Nîvroj texmîn bikaranîn duyem dê lebaslêkirin jêkêmkirin vexwarin sat aşbaz veqetî şop, pizişk nişka dirêjahî mirin hemî qelp windabû dil stendin bar.
Dijmin çawa dîsa hestî şeş mêr xwe gerrîn an xwendina zanko dengdêr herkes ya te dewer ko, sêqozî demek mirov bi ber çîp gerr mamoste birikin derxistin ger werîs baran dûlab. Vexwarin mezin dibû, dîsa xanî poz germ nanik nav qiral çem qebale mirov jî lêqellibînî, pace yekejimariyê ye baştirîn mistemleke yên me gotin qat delîl nan nîv erzaq.